2.5.09

La boutique ideológica

Leo esto sobre el cursi, engolado, pringoso y cargante Lluís Llach:
Malgrat confessar-se de tradició àcrata i de reconèixer que es mira les estructures estatals amb certa prevenció, va opinar que, si Catalunya vol continuar existint, ja no té espai dins l'Estat espanyol, sinó que se n'ha de construir un de propi.
Llach: he ahí a un pijo en la boutique ideológica. ¿Qué me sienta bien, con qué me veo guapo? Con lo de "ácrata". Lo compro y me lo pongo. Ah, pero aquí veo otro trapito: el "estado propio" catalán. ¡Lo compro y me lo pongo también!

Si el asunto fuese ideológico, podría achacársele una cierta contradicción. Pero no estamos en eso: estamos en una boutique. Lo importante es que se vea guapo y se sienta guay, con esto y con aquello. (En plan maniquí de poses ideológicas.)